Þung­un­arrof var nánast með öllu ólög­legt á Írlandi frá árinu 1992 til ársins 2019 nema í þeim tilvikum sem raun­veruleg og mikil hætta er á að meðganga stofni lífi konu og fólks í hættu. Fyrir það var blátt bann við öllu þung­un­ar­rofi í landinu en því var breytt í kjölfar úrskurðar hæsta­réttar Írlands í umdeildu máli 14 ára unglings­stúlku sem var ólétt eftir nauðgun og í sjálfs­vígs­hættu.

Amnesty Internati­onal á Írlandi vann ötul­lega að barátt­unni fyrir afnámi laganna og það var mikill sigur þegar ný löggjöf tók í gildi. Söguleg þjóð­ar­at­kvæða­greiðsla fram fór þann 25. maí 2018 á Írlandi þar sem mikill meiri­hluti Íra (66,4%) kaus með því að aflétta banni við þung­un­ar­rofi. Í kjöl­farið tók ný löggjöf í gildi þann 1. janúar 2019 þar sem bannið var aflétt.

Í október 2012 fór Savita á sjúkrahús vegna hættu á fóst­ur­missi og bað hún, ásamt manni sínum, um þungn­arrof. Því var hafnað þrátt fyrir að vitað væri að fóstrið myndi ekki lifa af. Í kjöl­farið fékk Savita blóð­eitrun og dó nokkrum dögum síðar. Hún dó vegna óskýrra laga þar sem skil­greining á lögum um „raun­veru­lega og mikla hættu“ var ekki til staðar í lögum um þung­un­arrof.

Starfs­fólk á sama sjúkra­húsi og Savita leitaði til neitaði Lupe einnig um þungu­arrof þrátt fyrir að hún hafi komið þangað með miklar blæð­ingar nokkrum mánuðum eftir lát Savitu. Lupe varð að fara á heima­slóðir sínar til Spánar til að gangast undir þung­un­arrof.

„Við gátum séð fóst­ur­vísinn full­kom­lega. Þetta var agnarsmár þriggja milli­metra fóst­ur­vísir, dáinn, ég var miður mín. Vöxtur fóst­ur­vís­isins hafði stöðvast á fjórðu eða fimmtu viku. Það þýðir að ég gekk með lífvana fóstur í móðurkviði í rúmlega tvo mánuði. Á þessum tíma var ég mjög ótta­slegin þar sem mér var ljóst að ef einhver vand­kvæði yrðu þá myndi þetta fólk láta mig deyja, rétt eins og það gerði við Savitu.“

Ný laga­setning var að lokum samþykkt sem skil­greindi muninn á lífs­hættu í kjölfar máls Savitu. Árið 2019 var bann við þung­un­ar­rofi aflétt.

 

Amnesty Internati­onal í Bretlandi hefur lengi barist fyrir aðgengi að þung­un­ar­rofi á Norður-Írlandi. Þar til árið 2019 var Norður-Írlandi eina landið í breska lýðveldinu þar sem konur og fólk stóðu frammi fyrir allt að lífs­tíð­ar­dómi fyrir að gangast undir þung­un­arrof. Hæstiréttur Bret­lands úrskurðaði að lög um þung­un­arrof á Norður-Írlandi brytu í bága við mann­rétt­inda­skuld­bind­ingar landsins og þann 22. október 2019 var þung­un­arrof afglæpa­vætt á Norður-Írlandi.

Ný reglu­gerð tók síðan í gildi þann 31. mars 2020 um aðgengi að þung­un­ar­rofi á Norður-Írlandi.

Í október 2016 hafnaði þing Póllands frum­varpi til laga sem hefðu bannað þung­un­arrof undir öllum kring­um­stæðum. Frum­varpinu var hafnað í kjölfar mikilla mótmæla sem brutust út þar í landi og víðar í heim­inum. Þetta var mikill sigur fyrir pólskar konur og sýnir svart á hvítu hversu áhrifarík mótmæli og alþjóð­legur stuðn­ingur getur verið.

Reglu­gerðir varð­andi þung­un­arrof í Póllandi eru með þeim ströngustu í Evrópu. Konur og annað fólk sem getur orðið barns­haf­andi mega eingöngu gangast undir þung­un­arrof ef þung­unin ógnar lífi þeirra, átti sér stað í kjölfar nauðg­unar eða ef um alvar­legan fóst­urgalla er að ræða. Að auki er aðgengi að þung­un­ar­rofi veru­lega ábóta­vant fyrir konur og fólk í þessum aðstæðum.

Enn og aftur var reynt að þrengja enn frekar rétt til þung­un­ar­rofs þegar stjórn­ar­skrár­dóm­stóll Póllands úrskurðaði í október 2020 að þung­un­arrof væri ekki heimilt þegar um væri að ræða alvar­legan fóst­urgalla.  Mótmæli brutust enn og aftur út í kjöl­farið. Amnesty Internati­onal fylgist með málum í Póllandi og var m.a. með ákall vegna konu sem var refsað fyrir að verja réttinn til þung­un­ar­rofs.