Samkvæmt mati Sameinuðu þjóð­anna eru 1,4 millj­ónir flótta­fólks í dag í brýnni þörf á endur­bú­setu. Engu að síður er skuld­binding ríkja um að veita flótta­fólki endur­bú­setu (búseta í þriðja ríki) um 100.000 á ári og aðeins 31 ríki hefur skuld­bundið sig til að taka við kvóta­flótta­mönnum. Þá deila ríkari þjóðir ekki þeim fjár­hags­legu skuld­bind­ingum sem flótta­manna­vand­anum fylgir.

Eitt af forgangs­verk­efnum Flótta­manna­stofn­unar Sameinuðu þjóð­anna er að hvetja aðild­arríki til að taka á móti fleira flótta­fólki.

Þörf er á nýrri alþjóð­legri nálgun í málefnum flótta­manna, sem byggir á stöðugu og traustu alþjóð­legu samstarfi þar sem ábyrgð­ar­skyldan er jöfn og sann­gjörn.

Á þessum grunni ýtti Amnesty Internati­onal úr vör alþjóð­legu herferð­inni Velkomin árið 2016, en henni er ætlað að auka dreif­ingu ábyrgðar við að tryggja vernd og mann­rétt­indi flótta­fólks. Aðal­markmið herferð­ar­innar er að fleiri ríki skuld­bindi sig til að vernda flótta­fólk með raun­veru­legri deil­ingu ábyrgðar. Ríkis­stjórnir geta hjálpað til með því að veita flótta­fólki vernd fyrir tilstilli lausnar sem kallast „endur­bú­seta“ og með öðrum öruggum og lögmætum leiðum.

Endur­bú­setu­kerfið getur veitt því flótta­fólki vernd sem er hvað berskjald­aðast, til dæmis fólki sem hefur sætt pynd­ingum eða konum sem eiga á hættu að verða fyrir misnotkun. Ríki geta opnað aðgang að öruggari, lögmætum leiðum sem gera flótta­fólki kleift að sækja um alþjóð­lega vernd án þess að þurfa að ferðast yfir opið haf á yfir­fullum bátum, ganga hundruð kíló­metra með börnin sín í fanginu og eigur sínar á bakinu eða afhenda smygl­urum allt það sparifé sem það hefur lagt fyrir.

Amnesty Internati­onal telur að með því að samþykkja að dreifa ábyrgð­inni á verndun flótta­fólks af meiri alvöru geti stjórn­völd sýnt ábyrgð í verki og bjargað millj­ónum frá eymd og dauða af völdum drukkn­unar eða sjúk­dóms. Hins vegar hefur þróun í alþjóða­sam­fé­laginu nýverið sýnt aukna tregðu stjórn­valda til að skuld­binda sig til raun­veru­legrar samá­byrgðar og móttöku fleira flótta­fólks. Flótta­manna­vandinn er því fyrst og síðast forystu­vandi. Það skortir póli­tískan vilja meðal forystu­manna efnaðari þjóða heims til að bjóða flótta­fólk velkomið og létta á byrði fátækari þjóða heims sem hýsa flest flótta­fólk. Viðbrögð stjórn­valda og almenn­ings við vanda flótta­fólks munu skil­greina hvernig heimi við og komandi kynslóðir lifum í.

Íslands­deild Amnesty Internati­onal hefur þrýst á íslensk stjórn­völd um nokkurt skeið að gera betur í að tryggja flótta­fólki raun­veru­legar, öruggar og löglegar flótta­leiðir undan stríði og átökum.

Deildin hefur meðal annars hvatt íslensk stjórn­völd til að bjóða mun fleira kvóta­fólki endur­bú­setu á ársgrund­velli en gert hefur verið.

Þá leggur Íslands­deildin jafn­framt áherslu á að íslensk stjórn­völd stígi skref án tafar sem bæti úr þeirri mismunun sem nú ríkir gagn­vart móttöku kvóta­flótta­fólks annars vegar og flótta­fólks sem sótt hefur um alþjóð­lega vernd hins vegar.